Interview: backpack gestolen in Australië

 “Zoiets zal mij nooit overkomen” denken veel backpackers wanneer ze door ouders, vrienden of organisaties gewaarschuwd worden voor diefstal op reis. De 22-jarige Sabine uit Houten dacht er precies zo over toen ze zeven maanden ging rondreizen door Australië, Nieuw Zeeland en Thailand. De grootste nachtmerrie van elke reiziger werd voor Sabine echter de bittere realiteit: in Australië werd haar backpack gestolen, inclusief paspoort, telefoon, camera en laptop. Eenmaal terug in Nederland spraken wij Sabine en vroegen haar hoe ze ter plekke is omgegaan met dit ultieme rampscenario.

Wat is je precies overkomen?

Het gebeurde in Alice Springs, ik was toen al een paar maanden op reis. Toen ik daar aankwam was er net een festival voor Aboriginals afgelopen, maar omdat er geen vervoer was geregeld konden de feestgangers niet terug naar hun dorpen in de omgeving. Uit verveling en onvrede waren er Aboriginals aan de drank en aan het rellen geslagen. Dit is helaas een terugkerend probleem in Australië: iedere Aboriginal krijgt een uitkering, maar in veel gevallen wordt dit besteed aan drank en drugs.

De dag erna had ik met een groep andere backpackers uit mijn hostel een woestijntrip gemaakt naar Ayers Rock, wat echt fantastisch was! Toen we terugkwamen bij het hostel had de eigenaar heel slecht nieuws voor ons: rellende Aboriginals hadden in de bagageruimte ingebroken en hadden een aantal tassen meegenomen. De feeststemming sloeg meteen om in paniek. Toen we gingen kijken in de bagageruimte bleek dat er drie backpacks waren gestolen, waaronder die van mij. Ik was zo stom geweest om, in tegenstelling tot mijn kamergenoten, al mijn waardevolle spullen in mijn backpack te laten zitten. Het enige dat ik nu nog bezat waren een daypack en de kleren die ik die dag droeg.

Sabine

Hoe reageerde je hierop?

Ik was boos en verdrietig tegelijk, net als de twee andere gedupeerden. De eigenaar van het hostel deed er gelukkig alles aan om zijn gasten te helpen. We zijn meteen aangifte gaan doen op het politiebureau. Ik heb alles moeten aangeven wat er in mijn backpack had gezeten. Later heb ik nog een online declaratieformulier moeten invullen met de geschatte waarde van mijn gestolen spullen. De eigenaar bood mij een gratis privékamer, kleding van zijn vrouw, maaltijden en drankjes tijdens een feest aan (waar ik overigens dankbaar gebruik van heb gemaakt!).

De volgende dag zijn we naar een bekende hangplek van de Aboriginals gegaan. In een opgedroogde rivierbedding vonden we de drie gestolen backpacks terug. Mijn backpack was geplunderd, besmeurd met verf en alle gespjes waren doorgesneden. Mijn kamergenoten hadden meer geluk; hun tassen waren nog heel en op wat kledingstukken na hadden ze al hun spullen weer terug.

Hoe ben je aan geld en een noodpaspoort gekomen?

Ik heb met de telefoon van het hostel mijn ouders in Nederland mogen bellen. Die schrokken zich natuurlijk een ongeluk. Gelukkig was er één ding dat ik in mijn daypack had gelaten: een Australische pinpas. Hier heeft mijn vader een geldbedrag naar overgemaakt waarmee ik voorlopig uit de voeten kon.

Nadat ik al mijn pasjes had geblokkeerd heb ik de Nederlandse ambassade in Sydney gebeld en mijn verhaal gedaan. Omdat ik al over 3 dagen zou doorreizen naar Thailand, had ik met spoed een noodpaspoort nodig. Normaal gesproken duurt het aanmaken van zo’n noodpaspoort 3 tot 5 dagen, dus er was haast geboden. De volgende dag zou ik toevallig al naar Sydney vliegen om vanaf daar op het vliegtuig naar Bangkok te stappen. De ambassade vroeg om kopieën van mijn gestolen paspoort, mijn pinpas en verzekeringspasje. Deze had ik thuis allemaal al ingescand en naar mezelf gemaild, dus ik kon het zo doorsturen. Ze hebben voor € 42,- een noodpaspoort aangemaakt. Een noodpaspoort is alleen geldig voor een specifieke reis (in mijn geval Sydney – Bangkok – Amsterdam), is slechts één jaar geldig en moet direct na de reis worden ingeleverd. Ik heb het document in Sydney opgehaald, ben naar Bangkok gevlogen en heb daar nieuwe kleren en toiletspullen gekocht. Eenmaal thuis heb ik weer een nieuw Nederlands paspoort moeten aanvragen.

Noodpaspoort

Heeft de diefstal je reis niet ontzettend verpest?

Nee, eigenlijk niet! Het gebeurde tegen het einde van mijn reis, dat maakte het al minder erg. Als ik al in de eerste week van mijn verblijf was bestolen had ik er waarschijnlijk heel anders tegenaan gekeken. Ergens voelde het ook wel bevrijdend; ik had niks meer te verliezen. Bovendien kon ik het relativeren door me te beseffen dat de Aboriginals mijn spullen waarschijnlijk harder nodig hadden dan ikzelf. Leuk is natuurlijk anders, ik gun niemand deze ervaring, maar ik heb zo veel mooie herinneringen aan mijn reis overgehouden dat de diefstal niet allesbepalend is geweest. Ik zou zo weer op reis gaan!

Heeft je verzekering iets vergoed?

Ik had een Globetrotterverzekering van Allianz en heb voor € 1000,- gedeclareerd, maar dat was te weinig omdat mijn waardevolle spullen meer waard waren dan die € 1000,-. Uiteindelijk heb ik € 600,- teruggekregen van de verzekering: € 250,- voor kleding, € 250,- voor mijn kapotte backpack, € 100,- voor een scheerapparaat en € 50,- voor toiletartikelen. Er ging nog € 50,- eigen risico af. De kosten voor het noodpaspoort waren voor eigen rekening.

Welk advies geef je aan andere backpackers mee?

Stop nooit al je waardevolle spullen in dezelfde tas, dit is de fout die ik nu nooit meer zal maken. Mijn paspoort, pasjes en geld draag ik voortaan altijd op mijn lichaam in een moneybelt. Bij het aanvragen van het noodpaspoort was het handig dat ik al mijn documenten thuis had ingescand en naar mezelf had gemaild. Dit scheelde in Australië een hoop werk. Tot slot is het een goed idee om pasfoto’s mee op reis te nemen, mocht je een visum of noodpaspoort aan moeten vragen. Bij de Nederlandse ambassade in Sydney kon ik ze bij een fotograaf om de hoek laten maken, maar in andere landen zul je waarschijnlijk minder makkelijk een pasfotograaf tegenkomen.